سجاده رنگین کن!

به می سجاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید

که سالک بی خبر نبود ز راه و رسم منزل ها!

غزلِ یکِ حافظ

Midnight in Paris- 2011

 

 

 

Midnight in Paris- 2011

 

علیرغم اینکه چندتا از دوستا گفتن که : وااای اینو ببین.. خیلی خفنه (که نبود به نظرم)... اصن محشر و فلان وبیسار.. انقدر بی حوصله داشتم می دیدمش که حتی نمی خواستم زیرنویس رو با تصویر هماهنگ کنم. حالا دیگه.. اینجاش به دلم نشست، نه فقط برای این دیالوگ ها بلکه برای اینکه من تازه کتاب "درباره ی معنی زندگی" رو شروع کردم و این ارتباط بین کتاب و این صحنه ته دلم رو قلقک داد.

 

پ.ن: الان متوجه شدم که مرزهای بی کیفیت آپلود کردن رو جا به جا کردم :دی

اسم وبلاگ

نام گذاری های من مطمئنا و بدون شک، میره توی لیستِ بدترین نامگذاری ها. هم باید اسم وبلاگ هم عنوان وبلاگ رو میذاشتم.. خیلی زور زدم..  رفتم از کتابخونه، فرهنگ لغات آوردم.. (گَواهش اینکه، ماخ میشه مرد بی همت  ، مناخ میشه محل زانو زدن شتر  و مانیا میشه دیوانگیD: ) هیچی چشممو نمیگرفت (مانیا یه ذره گرفت  اما نمی شد براش مُرد).. آخر سر یادم افتاد که توی اون دو جلسه ای که مدرسه کلاس فرانسه گذاشته بود برامون، نگار رو به فرانسوی نِگَغ تلفظ میکنن.

 این شد که این شد اسم بی ریخت و قیافه ی وبلاگ. کلمه ای مبهوتم کرد یادم باشه بیام اسم اینجا رو عوض کنم

بار هزارم

برای بار هزارم وبلاگ می سازم.

 که چی؟ نمی دونم؛ اگه جوابی پیدا نکردم سری بعد که وبلاگ ساختم میگم: برا بار هزار و یکم وبلاگ می سازم